Een nieuwe kijk op het leven
Op wijngebied kiest men in Italië meer en meer voor kwaliteit. Enkele restaurateurvrienden gaan op ontdekking in Noord Italië en vinden naast lekkere wijn ook de ware gastvrijheid terug. Hier volgt een opsomming van mondstrelingen, bloedrode kanonnen en echte ontdekkingen. Een verhaal van 4 dagen Veneto, Trentino en Alto Adige. Aan u om mee te genieten.

Mooie Elisabetha
Onze gidsen zijn niemand minder dan Charly Licata en André Poës van Vino Licata te Hasselt. (www.licata.be) Sabena brengt ons veilig in Milaan. Met gehuurde mono volume wagens stormen we richting Elisabetha Foradori. Haar wijngaarden zijn gelegen in Mezzolombardo in de provincie Trentino. Nog maar uitgestapt krijgen we als aperitief de Myrto '00 aangeboden. Het is een verleidende fijne witte wijn met evenwichtige inbreng van zuivere nieuwe eik. We komen tot rust. Aan tafel komt de sfeer er goed in. Lekkere ham gerijpt in de eigen kelders maakt de overgang naar de rode wijn. De typische druif hier is de "teroldego" waarvan 2 wijnen worden gemaakt. De jonge druivenstokken brengen de betaalbare Teroldego Rotaliano voor, die in '97 zeer overtuigend overkomt. Voor de Granato moeten we iets dieper tasten, maar blijft prijs/kwaliteit overtuigen.

De Granato '96 in Magnum is nog gesloten, straalt klasse uit maar mist vandaag elegantie. De '99 is een ware ontdekking die vol belofte ons nu reeds laat genieten van rijp fruit, kracht en zuivere smaken. Zoals op elk wijndomein worden ook hier testen gedaan met andere druivensoorten. De Ailanpa '99 gemaakt van 100% syrah en de Karanar '99 gemaakt van 50% cabernet sauvignon en 50% grenache - mourvedre - syrah en petit verdot, zijn wijnen die ons kunnen plezieren maar waar door hun te kleine opbrengst, de juiste prijs/kwaliteit verhouding ervan wel wat zoek is. De "mama" zorgde voor een ander streekproduct; de polenta begeleid van een lekker gestoofd konijntje met bospaddestoelen. Een rondgang door de prachtige kelders overtuigen ons ervan dat Elisabetha niet alleen de uitstraling heeft maar ook de gedrevenheid en de kennis om met haar wijnen nog velen te overtuigen. Onze eerste kennismaking met Noord-Italië is een feit. Goed begonnen is half gewonnen.

Een omweg waard!?
Laten we onmiddellijk duidelijk zijn, Verona is zeker een omweg waard! Velen die de jaarlijkse Italiaanse wijnbeurs Vinitaly bezochten, vertelde me reeds cowboyverhalen over "La Bottega di Vini", een wijnrestaurant gelegen in het centrum van het prachtige Verona. Dit was dan ook ons volgend doelwit. Op een terrasje onder de kerktoren laten we het frisse bier stromen om op temperatuur te komen vooraleer de tafel op te zoeken. Vol verwachting treden we binnen in het oude maar overtuigend décor van het bekende wijnrestaurant. En ja, aan de massa te zien is dit een echt bedevaartsoord voor wereldburgers en wijnliefhebbers. Of is het eerder snobisme? Een wijnkaart om u tegen te zeggen met prijzen om van omver te vallen, maken duidelijk dat dit niet een normale Italiaanse bedoening is. Onze keuze viel op de aangename Capital Croce '99, een Soave van het wijnhuis Alselmi, waar finesse, mooie parfums van bloemen en rijpe abrikoos, en een lange afdronk mijn tafelgenoten en mezelf overtuigen dat zulke wijnen een must zijn op elke restaurantwijnkaart. Door het late uur, 22 h 30, zijn we er klaar voor ook een lekker bord te laten volgen. Het is hier dat het misliep.

De drie gerechten die ons werden voorgeschoteld waren zo slecht dat ik het niet waardig vind om hier nog één letter over uit te wijden. Een ware schande voor Italië en haar grandioze streekproducten. Leve de toerist. De rode wijn, Brolo di Campo Fiorin, de betere Ripasso cuvée van Masi bracht soelaas. De "Ripasso" techniek bestaat erin een betere Valpolicella te laten macereren op de most van de Amarone wijnen, waardoor deze wijn de parfums ervan overnemen. Een methode die Masi heeft bedacht en werkelijk een meerwaarde geeft. De spectaculaire en nokvolle wijnkelder is het echte hart van deze zaak. Hier rijpen 35.000 van de 110.000 wijnflessen met wijnen tot 9.000.000 Lire verkoopprijs. Het bezoek aan de kelder is zeker een belevenis op zich, maar hadden we toch niet beter een pizza gaan eten bij Olivo?

Was het nu Italië of Oostenrijk?
Alto Adige is de noordelijkste provincie van Italië. De Italianen zelf zeggen weleens dat de bewoners niet echt Italianen zijn. Later blijkt dat ze zich zelf ook zo niet voelen. In het eerste dorpje van de provincie ligt Magré, waar Tenuta Löwengang van Alois Lageder is gevestigd. (www.lageder.com) Hier spreekt men Duits, 500 m terug Italiaans. In de verte zie je de Dolomieten en het uitzicht is vergelijkbaar met Oostenrijkse taferelen. Deze vallei naast Bologna is een microklimaat waar en zomer en winter op het juiste moment duidelijk aanwezig zijn. Toen we 's morgens vertrokken wisten we nog niet dat ons een unieke dag met onvergetelijke ontvangsten te wachten stond. Het is de wijnmaker persoonlijk die ons verwelkomt.

Urs Vetter was in een vorig leven 3 jaar wijnkelner in het Hasseltse Restaurant Scholteshof. Na 5 jaar wijnverkoop in Amsterdam, verloor hij zijn hart aan een Nederlandse en Alto Adige. Als linkerhand van Alois Lageder is hij nu de spirit van dit uitzonderlijk vooruitstrevend wijndomein. In perfect Nederlands kregen we van hem een complete rondleiding, technisch ondersteund en gevolgd door een degustatie van de verschillende wijnen. Hier vindt men zeer mooie monocépages aan zeer competitieve prijzen, zoals de Müller Thurgau, de Pinot Bianco "Haberlehof", de Chardonnay "Buchholz" en de cuvée "Löwengang". Wat zeker bijgebleven is, is de Moscat Giallo "Vogelmeier" '00, de Moscato Rosa "Magré" '98 en de topper "MCMXCV" Merlot '95. Deze laatste is een uitzonderlijke en zeer exclusieve wijn van de hogere prijsklasse, met veel finesse, rijk aan tannine, met smaken van rijpe rode vruchten en wat zwarte peper. Bij dit alles werd er ons een verrassende lunch aangeboden klaargemaakt door collega-JRE Anna & Alois Matscher van het restaurant "Zum Loewen" bij Bolzano. (0039/0473920927) Doet een "Risotto van gerst met cantharellen" bij u ook het water in de mond komen? (www.jre.net)

Lid van de familie Bolzano
Als je geen familiale bindingen hebt met inwoners en/of uitzonderlijk veel geld, is Bolzano en omstreken geen plaats om u trachten te vestigen. De bewoners voelen zich hier ook geprivilegieerd en zijn zo georganiseerd om deze oase aan rust, natuur en rijkdom niet uit handen te geven. Een bezoek aan het prachtige stadje kan wel, en even tot rust komen op het centrale pleintje is zelfs aangeraden. Temeer dat het programma van vandaag nog niet is afgelopen. Onze volgende halte brengt de groep naar het dorpje San Michele Appiano waar de Voorzitter van de Italiaanse afdeling Jeunes Restauranteurs d'Europe, Herbert Hintner en zijn vrouw Margot, hun restaurant "Zur Rose" uitbaten (0039/0471662249). Hier verwacht men ons voor een culinaire uitdaging tussen spijs en drank. In een echt Oostenrijks decor starten we een ware marathon van hoogstaande gastronomische gerechten. Na de evaluatie van 9 regionale wijnparels en evenveel begeleiders geraken enkele tafelgenoten in de sfeer. Het jodelen was niet meer ver af. Was dit nu Italië of Oostenrijk?

Thuis bij Dante
Wat ik nog niet schreef is dat we onze basis hadden gevestigd in "La Foresteria" naast de Villa van Serego Alighieri, afstammeling van de bekende Dante Alighieri. (www.seregoalighieri.it)

Hier in Gargagnago di Valpolicella, zitten we op ongeveer 15 minuten van Verona, en tevens ook centraal voor de uitstappen die voorzien waren. Het is een ware oase van rust, volop in de wijn- en boomgaarden gelegen, waar we bij ochtendglorie genieten van het ontbijt. Vandaag blijven we thuis. Het naastgelegen wijnhuis Masi is ook verdeler van de wijnen van Serego Alighieri. Een professionele ontvangst bij Masi geeft ons de geheimen prijs van de Amarone. (www.masi.it) Een wonderlijke techniek die veel geduld en vakkennis vraagt. Een wijn die mij bij blijft is de Osar, Rosso del Veronese Masi '97, gemaakt van 80% oseletta en 20% corvina druiven met 24 maanden nieuwe eik lagering. Het is fantastisch te horen maar ook te proeven dat deze regio in 10 jaar tijd zulke enorme vooruitgang geboekt heeft op wijngebied. Terug bij Serego mogen we bij de lunch genieten van de producten komende van de eigen productie. Risottorijst, olijfolie, balsamico, honig, confituur, wijnen en grappa passeren de revue. Het gezelschap is goed, evenals de unieke omgeving en de kleine maar exclusieve wijnproductie. Een leuke anekdote is dat de rode wijnen hier op nieuwe vaten van kerselaar rijpen, waardoor het fruitige van de Amarone een extra dimensie krijgt. De tijd is gekomen om even een rustpauze te nemen en daarvoor is de tuin dé geschikte plaats.

Vignetti del Fol
Vanavond zoeken we de echte Italiaanse keuken en sfeer op. Charly brengt ons bij een collega restaurateur op de baan naar Verona, Trattoria Alla Coa in Ospedaletto di Pescantina. We zijn meer dan welkom en duiken onmiddellijk de wijnkaart in op zoek naar prijs/kwaliteit ontdekkingen. En die zijn er. Enkele monumenten zullen ons pallet mogen verwennen, zoals o.a. de Saffredi '98, van het Toscaanse wijnhuis Le Pupille, de Ai Suma "Braida" '98 een Barbera d'Asti van Gaicomo Bologna en de Amarone van Allegrini '98. Niets is minder mooi dan rond een tafel te kunnen genieten van het gezelschap van vrienden, smaakvolle gerechten en ...... bloedrode kanonnen. Dit laatste slaat wel degelijk terug op de 3 uitzonderlijke wijnen die elkaar opvolgde. De pasta schotels en het gegrilde rundvlees met de kar vol Italiaanse groentebereidingen brachten ons in extase.

Het is op dit moment dat onze tafelgast Signore Januca Bisol van het wijnhuis Bisol in actie schoot. Bisol "The Cru", uit San Stefano di Valdobbiandene - regio Veneto, is gespecialiseerd in Spumanti wijnen. Het is de prosecco druif die hier de basis vormt. Een verrassing voor mij was dat hun "Cru" komt van een dorp dat "Fol" als naam draagt. Deze Prosecco D.O.C. extra dry "Vignetti del Fol" is een lekkere Spumanti die velen kan bekoren. Nooit geweten dat mijn wortels uit Veneto afkomstig zijn. Wie weet ben ik in dit dorp nog erfgenaam? Dit zou pas een nieuwe wending geven aan het leven. Alleszins, een huisje zo midden in de wijngaarden en een verzacht Middenlands zeeklimaat, is een droom die velen koesteren. Waarschijnlijk zou ik me er wel snel thuis voelen. Fol, we komen eraan (www.bisol.it).

Op bezoek bij een Marquise
Dag vier is aangebroken en we nemen volgeladen afscheid van de gastheer Seregio Alighieri en zijn domein, ook genoemd Tenuta "Casal dei Ronchi". Voor onze laatste wijnuitstap moeten we terug naar Trentino, het dorpje Avio. Het is hier dat Marchese Carlo Guerrieri Gonzaga en zijn Tenuta San Leonardo gevestigd zijn.

Aangestormd vanuit de wijngaard op z'n vespa, verwelkomt de sympathieke Marquise ons samen met zijn "maître des chais". Eerst bezoeken we het familiaal museum dat werkinstrumenten bewaart van wanneer het wijnhuis in 1724 werd opgericht. Het is duidelijk dat na 270 jaren wijntraditie er wat te vertellen valt. Vandaag wordt 20 ha van de in totaal 300 ha dat het domein groot is, gebruikt om wijn te maken. Er wordt volop gebouwd aan de uitbreiding van bruikbare werk-en kelderruimten en ook is men nieuwe wijngaarden aan het aanplanten. Alle aandacht gaat hier naar 2 soorten wijn en de grappa. Wel is er de wil om van deze het beste te maken wat Italië te bieden heeft (www.sanleonardo.it). De San Leonardo is een topper die vandaag in bepaalde jaren reeds de top 10 haalt. De Merlot stijgt elk jaar in kwaliteit, maar is nu reeds een prachtige verleider voor zijn prijs. De rust en gastvrijheid die de gastheer en het domein uitstralen doen bij sommigen vragen rijzen over "het leven dat we leiden". In de tuin naast het kasteel is in een romantisch hoekje een prachtige tafel gedekt, alsof het uit een glamour film of boekje gegrepen is. Gastheer Carlo blijft er bescheiden bij, en excuseert zich dat ze door tijdgebrek het gehouden hebben bij Meloen met Parma ham, Penne op Mexicaanse wijze, Parmezaanse kaas met honig en verse fruitsalade. Deze "bescheiden" lunch zal in ons geheugen gegrift blijven. Verwent als koninklijk gezelschap moeten we stilaan afscheid nemen van Italië. Een wandeling door het park laat ons nog even nagenieten van de Italiaanse gastvrijheid vooraleer richting Milaan te rijden. Een halte aan het "Lago di Garda" brengt ons buiten het uitzicht, niets meer bij dan een slecht toeristenijsje. Accidenten en enorme files kunnen ons niet weerhouden onze vlucht toch te halen. Maar ook nu weer blijft bij het verlaten van Italië het gevoel van stil te staan bij "een nieuwe kijk op het leven".

Om deze ervaring te lezen ben je te laat. Had je toch nog graag het of meerdere verslagen gelezen, kan je ze gewoon aanvragen per mail. Ik stuur u mijn ervaringen met plezier door. Vermeld wel duidelijk over welk trip het ging. Veel leesgenot…en misschien ook een goede uitstap.

Zo dicht bij en een ware verademing. (april 2001)

Wie op zoek is naar een exclusief gastronomisch weekend, volop wil genieten van de natuur, de kans wil krijgen om tot rust te komen, zich in een uniek kader wil begeven, in het Nederlands wilt aangesproken worden en nog wat de toerist wil uithangen ook, moet zeker regio Limburg eens op de agenda plaatsen. Tot deze aangename vaststelling ben ik gekomen.

Vroeger kwam ik geregeld in Limburg……..

Stille wijnen proeven bij Veuve Clicquot. (Mei 2001)

Wat zou u doen als men u zou vragen een exclusieve degustatie van stille wijnen mee te mogen maken in het prestigieuze Champagnehuis Veuve Clicquot Ponsardin. Voor alle duidelijkheid, "stille wijnen" zijn de wijnen die als basis dienen voor het maken van de champagnes. De stille wijnen van '90 en '95 bevestigde waarom het grote champagne jaren werden. De Chardonnay '99 "Grand cru" van Cramant en de Pinot Noir '99 van Ay kondigen een nieuw topjaar aan.

Dus ik vol verwachting met de wagen naar Reims…..

TERUG THUIS !! (juni 2001)

Vooraleer ik u meeneem op een culinaire zweefvlucht door het landschap van Bordeaux, toch even dit: het wijnjaar 2000 heeft een kwaliteitsniveau om U tegen te zeggen, een rijpheid en kracht zoals nooit eerder vertoond en een potentieel waar velen zullen van opkijken. Het zal zoeken worden om hier nog wijnen te vinden met prijzen die ons niet zullen doen duizelen. Wij nemen de uitdaging aan.

Dourthe Award 2001

Ik zag er echt naar uit. Als gelukkige winnaar van een 3-daagse wijntrip naar Bordeaux kwam één van mijn wijnwensen uit. Ik mocht terug naar de plaats waar ik jaren geleden mijn eerste solo vakanties had doorgebracht….

Een nieuwe kijk op het leven (Juli 2001)

Op wijngebied kiest men in Italië meer en meer voor kwaliteit. Enkele restaurateurvrienden gaan op ontdekking in Noord Italië en vinden naast lekkere wijn ook de ware gastvrijheid terug. Hier volgt een opsomming van mondstrelingen, bloedrode kanonnen en echte ontdekkingen. Een verhaal van 4 dagen Veneto, Trentino en Alto Adige. Aan u om mee te genieten…